The best things of my life in NZ!

Laatste bericht: Ik ben er klaar voor... HIHAAAAAA!!!!
Nieuw bericht: Ik ben een sheriff op rode hakken!

Lake Mahinapua:
Als een echte Sheriff stap ik de bar binnen. Het wordt een geslaagd feestje met dokters, verpleegsters, brandweermannen, slachtoffers, politieagenten, boom met katjes op de arm met een brandweerladder erheen en een telefoon die goed aansluit bij het thema 911/999/112:D
Hoe creatief kun je zijn;)

Franz Joseph dag 1:
We komen aan in het gezellige skidorpje en al snel heb ik de gratis spa bij het hostel gevonden. Heerlijk, eindelijk weer eens in een warm bad! Die avond meeten we Hayley, Lauren, Rob en Will weer en we praten even alles bij van de afgelopen dagen.

Franz Joseph dag 2:
Alsof we niet genoeg gewandeld hebben, heb ik besloten om de fullday Glacier Hike te gaan doen. ít Is maar n uurtje of 6 over de gletsjer wandelen! Korte broek aan(met lange broek bevriezen je benen), 2 lagen truitjes, fleece vest en we krijgen n regenjas, muts, handschoenen en hele coole schoenen inclusief spikes. Wow! De vraag komt bij welke groep ik wil? Nou tegenwoordig houd ik wel van een beetje uitdaging, dus doe maar groep 1 en 2 aub! En daar begint de klim. Spikes onder de schoenen om niet uit te glijden en sneeuw-happen maar!! In het begin is alles redelijk vlak, maar een gletsjer hier is niet zoals een gletsjer in Europa, waar je vrolijk vanaf kunt skien. Nee hoor, deze zit vol met spleten die een paar km naar beneden gaan, is blauw van het geperste ijs, ijsplassen waar je goed voor moet opletten om er niet in te stappen.
Ik dacht dat gaat n uurtje of 6 rustig wandelen worden, nou daar dachten de gidsen anders over. Ze zoeken ter plekke nieuwe looproutes tussen het ijs waar nog niemand geweest is (dat is het om wat meer adventure te creëeren, nou adventure genoeg hier) Er worden nieuwe trapjes in het ijs gehakt met een houweel, we moeten onzelf maar naar boven zien te trekken dmv een touw die de gids net op een of andere vreemde manier boven heeft weten te krijgen. En als we toch gek bezig zijn kunnen we ook wel door smalle ijsspleten glijden. Woehoe! Dit is ALWEER zoooo cool om te doen! Bijna op het einde van de gletsjer vinden we nog een kleine poel met water. Of iemand zich geroepen voelt erin te springen? Nou ik, maar had helaas geen droge kleren meer bij me:( Een paar andere waren wel zo maf om in het ijswater te springen.
Alweer een geweldige ervaring erbij. Deze gletsjer is met een gletsjer in Z-amerika en the Fox(NZ) de enige gletsjer die zo dicht bij zee ligt en ook nog eens tegen het regenwoud aan ligt.
Terug in het dorp vind ik al snel weer de spa waar m'n benen ook gelukkig van worden en kletsen Guus en ik bij met Lauren&Ben en Julia& Rob die ook gearriveerd zijn in het hostel.

Wanaka:
Met de Kiwibus stoppen we deze morgen bij Lake Matheson dat bekend staat om het meer dat net een spiegel is. Je kunt in anderhalf uur rondom het meer lopen. Op Jonathan, Guus en ik na is niemand zo gek om dit te lopen de dag na de Franz Joseph Glacier, maar... wij maken wel de coolste foto's van het meer. Het is echt een geweldig gezicht om Mount Cook(grootste berg NZ) en the Fox Glacier in het meer weerspiegeld te zien. Onderweg slinger ik ook nog even als Jane (van Tarzan) aan de lianen. En wij als echte ervaren wandelaars lopen het rondje in 60 min ipv. 90! We stoppen met Kiwi nog bij het punt dat het dichtst bij Australia ligt... Ik kijk en kijk en ja... nee, ik kan Australia toch echt niet zien:P
Aangekomen in Wanaka struin ik door de straatjes, bekijk etalages (beter shoppen voor backpackers;)) en zoek een paar fotopunten op die op een plattegrond staan. Een tijdje zit ik aan het meer (Lake Wanaka..DUH) en geniet van de mooie omgeving. 's Avonds verorberen we de BBQ van het hostel voor E2,50 Wat een feest!:D Slaap ik in een girls-only-room(incl. glas champagne, douche+cream spul voor maar E0.40 meer:P). Heb het gevoel dat ik in een spa beland ben, totdat ik in de kamer kom en erachter kom dat we boven de bar slapen en dan het gevoel heb dat ik net zo goed IN de bar kan gaan liggen.

Queenstown:
Voordat we Wanaka verlaten hebben we de keuze om of naar Puzzle World (dom doolhof) te gaan of naar het uitzichtpunt(gratis) van Mount Iron te lopen(alweer anderhalf uur bergbeklimmen). TUURLIJK kiezen Guus, Dominik en ik ervoor om naar boven te lopen. Het vreemde is dat iedereen aan onze kant naar beneden komt. Na even gevraagd te hebben blijken wij de moeilijke kant OP te lopen en de makkelijke weg naar beneden. Och ja, als je toch bezig bent. Geweldig uitzicht over Lake Wanaka en omgeving. Alweer doen wij deze wandeling iets sneller dan normaal, dit keer in 40 minuten. Jaja, we zijn getrainde wandelaars nu:P
Met Kiwibus stoppen we vandaag nog even bij het Bungeecentrum voor diegenen die willen bungeejumpen vandaag of morgen. Diesel(bus chauffeur) besluit om tussendoor maar n sprongetje te doen. En zo rijden we later weer door naar Queenstown. Samen met Christina en Rachel ga ik met de gondola omhoog om een prachtig uitzicht over Queenstown te krijgen. Mooi hoor! Ik als culturele eter bedenk die middag maar even wat onbekends bij de indian cuisine te eten. Lekker lekker! En 's avonds eten we met wel 15 mensen op het gras de grootste hamburger(ze staan er bekend om in Queenstown) die we ooit gehad hebben. JAMMIE!

Christchurch
Dit wordt de langste dag buszitten, maar misschien ook wel een van de mooiste. Het landschap is heel apart en we maken een stop bij het blauwste meer dat ik ooit gezien heb(gletsjer water). Het wordt lekker een avondje bankhangen voor de tv(eindelijk weer)

Kaikoura
Vanmorgen ga ik met Guus de Art Gallery bekijken en schilderijen analyseren (heb ik toch nog wat aan m'n tekenlessen op school gehad:P), bezoeken de bekende kerk en tsjokken wat door de straatjes. Door de beekjes laat het me een beetje aan Brugge denken. Ik neem alleen de gewone bus naar Kaikoura om de dag daarna met dolfijnen te gaan zwemmen. Aangekomen in Kaikoure blijk ik buiten het dorp te slapen(YHA ligt toch altijd IN het dorp...GRR!) en wandel met m'n daypack erheen. Backpack bij Guus op de kamer in Christchurch laten staan, wat n geluk! Die avond breng ik nog even een bezoekje aan de zeehonden die maar 5 meter van me af zitten(10 mtr max aub staat op n bord...jaja) De weg erheen blijkt geen 15 min maar n half uur te zijn en zodra ik daar ben is het al donker. Een local is zo aardig(en ja het is veilig) om me even af te zetten bij het hostel. Eerst moet ik wel nog z'n pakje waardeloze foto's van 20x hetzelfde uitzicht bekijken(gewoon blijven lachen en zeggen dat t erg mooi is). Slapen, want morgen is het vroeg op.
BBZZZ BZZZ BZZZ het is 4.45 's nachts, m'n wekker gaat af. En daar loop ik dan in de stromende regen om 5 uur 's nachts naar het dolfijnen centre. Wat n lol! Ik krijg een wetsuit, snorkels en flippers in m'n handen. En zo vaar ik om 6 uur 's ochtends op zee op zoek naar dolfijnen.
Als je vroeger aan kleine kindjes vroeg wat ze wilden worden, antwoordde bijna elk meisje: juffrouw of mama. Nou ik niet hoor, ik wilde dolfijnen-trainster worden en heb jaren elk zakcentje in n potje geduwd om in Harderwijk met n dolfijn te kunnen zwemmen(wat er nooit van gekomen is). Zodra ik na 25 minuten op zee mijn eerste wilde hector dolfijn zie kan mijn dag dus al niet meer stuk:D WAUW! Als we een hele groep gevonden hebben mogen we het water in. Wat een gevoel zo tussen die wilde dieren. Als ik wil kan ik ze zo aanraken, zo dichtbij zwemmen ze met me mee. Ik zwem en zie een dolfijn langs me door schieten. Ik draai rondjes in het water en een dolfijn doet vrolijk met me mee. Opeens heb ik wel 8 dolfijnen onder me zwemmen en kan mijn geluk niet op. Mijn ogen worden groot. Wat is dit ongelofelijk mooi! We gaan de boot weer op en mogen vervolgens nog 2 keer het water in tussen weet ik hoeveel dolfijnen. Deze keer zijn ze niet zo speels als de 1e keer, maar toch zijn een paar dolfijnen zo aardig om weer wat rondjes samen met mij te draaien(bezigheidstherapie). Ik zie zelfs een kleintje tussen wat dolfijnen in zwemmen. We gaan de boot op, krijgen chocomel en koekjes en het is tijd voor de foto's. We zoeken n grote groep op. Niet 10, 50 of 100 dolfijnen, maar ik zie er wel een stuk of 200. Ik weet niet meer waar ik moet kijken. Ze springen boven het water uit (staat deze dolfijn bekend om), zwemmen op hun rug en ik zie seeds meer vinnen boven het water uitschieten. Volgens onze gids zijn er nu zo'n 300 dolfijnen die je steeds kunt zien, maar er zitten nog wel 200 dolfijnen iets dieper bij die je nu niet kunt zien.
We keren om en onderweg terug zie ik nog een paar keer de vogel met de grootste spanwijdte van wel 3,5 meter, de albatros! Wat n beest zeg!
Ik wacht in Kaikoura op mijn bus terug naar Christchurch en ben er nog steeds stil van wat ik heb meegemaakt deze morgen... zwemmen met dolfijnen, niet 1, maar wel 100...
Een kinderwens die in vervulling is gegaan! :D:D:D

Christchurch
Vandaag nog even de stad in gegaan. Christchurch is niet heel bijzonder, maar ach... je krijgt ook hier de tijd wel om met een Lonely Planet(boek)-wandeling en mooie bloemen bekijken in het 4e grootste park ter wereld. Vanavond wordt de laatste avond met Guus, die ik na Nieuw Zeeland ook niet meer zal zien. Jammer, want ik heb een geweldig mooie maand met hem gehad! Wat hebben we plezier gehad en wat hebben we mooie dingen mogen meemaken en mogen zien.

In Nieuw Zeeland heb ik de coolste dingen ooit in m'n leven binnen 1 maand gedaan:
- zwemmen met dolfijnen
- skydive (uit n vliegtuig springen)
- Franz Joseph gletsjer beklimmen
- Waitomo Caves (zwemmen en abseilen door grotten)
- Tongariro Alpine crossing lopen(1 van de 5 mooiste wandelingen ter wereld)

Nieuw Zeeland is het mooiste land dat ik ooit van m'n leven gezien heb. Het is zo gevarieerd, zo'n aardige mensen en alles is nog zo puur.


Morgen vertrek ik weer naar Kangaroo land... Het land waar nu de krokodillen door de huizen zwemmen door de hevige regenval aan de oostkust en waar de mensen moeten vluchten voor hun leven door de bosbranden in de buurt van Melbourne (no worries, ik ga goed opletten waar mijn reis heen gaat). Zonder nieuws op tv of krant ben je nogal afgesloten voor wat er in de wereld gebeurt. Ik heb nu pas kranten gelezen, foto's gezien en gehoord van de verschrikkelijke bosbranden die nu al aan ruim 100 mensen het leven hebben gekost. Raar dat ik er vlak in de buurt ben geweest en ik word er stil van als ik de griezelige foto's in de krant zie. In Victoria schreeuwen ze al dagen om regen, terwijl ze in North Queensland zoveel regen hebben dat veel huizen onder water staan.. Zo zonde van zo'n mooi stukje Australia en zo erg voor alle mensen die letterlijk hebben moeten rennen voor het vuur, mensen verloren hebben of met een huis vol water zitten. Met een dubbel gevoel ga ik morgen naar Australia het land waar heel veel mensen nu alles kwijt zijn, terwijl ik er de tijd van m'n leven heb gehad en nog ga krijgen.

That's life...:(:)