Surfen + Felice= Perfect match!

Hallo gekke clowns, batavieren, piraten, potsvrouwe, pinguins, vogelpakken en ander Carnaval vierend Limburg en natuurlijk ook hallo voor de niet Carnaval vierende mensen...

Als ik bedenk wat allemaal gaande was afgelopen dagen in Mestreech had ik wel eventjes terug willen zijn voor n paar daagjes... Geef miech dreij daog Vastelaovend...lala (oeps lig een jaar achter met het Carnavalsliedje:P). Maar goed, niet getreurd, ik doe het volgend jaar wel dubbel over en hoop dat jullie er weer het beste feest van het jaar van gemaakt hebben:D

Bij deze wil ik ook de trouwe schrijvers op mijn blog bedanken! Altijd leuk om te weten wie je verhaaltje leest en super leuk om er dan een reactie op te krijgen en te horen hoe het leven in Nederland ervoor staat. Ik ga al deze verhalen ook uitprinten in een boek inclusief berichten, dan kan ik altijd alles nog een keer nalezen. Dus voor jullie is het leuk om ook deel uit te maken van mijn waarbenjij.nu boek:D

We maken even een sprong terug in de tijd naar Nieuw Zeeland. Het is de laatste avond en ik drink nog een laatste drankje met Julia, Rob, Laura, Ben en natuurlijk Guusie waar ik de hele tijd samen mee ben geweest. De dag erna vlieg ik naar Sydney. Op het vliegveld aangekomen loop ik rond alsof ik er al jaren kom. Het voelt als thuis komen. Heerlijk! In Sydney naar mijn oude vertrouwde hostel op de Pitt Street. Tot mijn grote verrassing kom ik terecht in een private room. Er is iets fout gegaan, maar ze laten me zitten voor de prijs van n 6-pers. kamer:D De eerste nacht heb ik ontwenningsverschijnselen. Wat is het vreemd om na 3 maanden alleen op n kamer te liggen en vreemd om van de badkamer naar je bed te kunnen lopen zonder kleren aan.
Als ik door de straten van Sydney loop bedenk ik maar 1 ding: dit is thuis in Australia! De 4 dagen dat ik in Sydney ben doe ik alleen maar dingen die zo leuk zijn in Sydney. De eerste dag hang ik echt weer even het meisje uit. Veel winkelen, veel passen en weinig kopen(tja...backpacker;)) en bevind ik me voor een aantal uurtjes in het mega warenhuis. Een hele verdieping met parfum, dus ik snuif er heel wat op los(hehe:P). Mmmm...! De andere dagen ga ik nog naar alle plaatsen toe waar ik graag kwam. Ik ga nog 1 keer naar de Rocks Markets, het Opera House, de Botaniq Gardens, George Street, Pitt Street en natuurlijk Darling Harbour, waar ik zo'n goede herinneringen aan heb. Alles nog voor de laatste keer en dan is het tijd om afscheid te nemen van mijn thuis... SYDNEY!

De bus van surfcamp staat vroeg te wachten voor het hostel om naar Seven Miles Beach te gaan, 3 uur ten zuiden van Sydney. Zodra we aankomen begint binnen 'n uur m'n 1e surfles al. We krijgen er gelijk ingestampt om altijd een safety-check te doen voor je gaat surfen. Weten welke golven het zijn, hoe de wind staat en of het hoog- of laagtij is. En dan begint t... Surfen! De stappen van het surfen: Paddle, paddle, paddle, position, push up, back foot, front foot. En zo sta ik in m'n 1e les al een aantal keer op m'n board. WOH! Wie had dat nou gedacht. Nou ik in ieder geval niet. Had verwacht dat ik echt niet goed zou zijn, maar als ik om me heen kijk zie ik dat ik zo slecht nog niet ben. YES! 's Middags vind m'n leraar(die even oud als ik is:S) dat ik echt wel naar de hoge golven kan. Dat vindt mijn lichaam-ondersteboven-in-het-water en mijn mond-vol-zout een iets minder idee voor de 2e les!
Een dag uit het leven van een surfer is zo slecht nog niet. Je staat op, brekky(breakfast), 2 uur surfen, lunch, 2 uur surfen, dinner, slapen. En de volgende dag herhaalt zich dit weer. Het enige wat je dus doet is eten, slapen en surfen, surfen en nog eens surfen. Lovely! De 2e dag heb ik het gepresteerd om op een wel erg grote golf terecht te komen en te blijven staan. Ik schrik ervan dat ik meegetild wordt door die golf en dat ik blijf staan. Het enige dat ik nog kan uitbrengen is: SJIT! en kiep naar de zijkant. De 3e dag heb ik t even gehad en zeg dan ook dat het m'n dag niet is. M'n dag niet is??? Na een half uur slaat het om en gaat het GEWELDIG goed!:O Ben er zelf nog steeds verbaasd over! De fotograaf(ook instructeur) staat op het strand met een van de surfleraren te praten. Later hoor ik van hem dat de fotograaf gezegd heeft dat ze me wel alvast een Rip Curlcontract(t Surfmerk!!!) mogen geven, omdat ik zo snel vooruit ga in 3 dagen. Nou een mooier compliment kan ik me niet wensen... Misschien dat ik er daarom nu zo gek op ben! We krijgen geleerd om meer te sturen op ons bord en oefenen, oefenen en nog eens oefenen. De laatste dag vind mijn instructeur het een goed idee om mij een moeilijker board te geven, omdat ik naar Byron Bay ga en het daar ook iets moeilijker is. Dat idee vond ik achteraf perfect, want ik vond dit hard board ipv. n soft board(makkelijker om op te leren) fijner! En zo trekken ze ons de groene golven(MEGA) in. Als je zo'n golf op je af ziet komen denk je alleen maar: HELP! die is 2 keer zo groot als ik.. AAAAAH! Maar ook deze laatste dag was weer een groot feest op mijn plankie. WOEHOE!

De bus vertrekt naar Sydney om nog 1 keer in de Scubar een snakebite te drinken, een pizza te eten voordat de 12 uur(die afstanden heten hier:NORMAAL) durende bustocht naar Byron vertrekt. WOEHOE! In de bus 2 stoelen voor me alleen, dus het slapen is goed te doen. In Byron Bay nog een paar dagen de kans om een surfplank te pakken. En hoewel de meesten het wel een beetje gehad hebben na 4 dagen surfcamp ga ik vol goede moed met Julien, Julia en Melvin (allen uit Duitsland) naar de beach. Het gedeelte voor de beginners werd ons gewezen. Nou GEEN succes: de golven waren veel te laag!! Die avond drinken we met Noorwegen, Duitsland en Denemarken(mensen die nog over waren van surfcamp) DE heerlijke wijn: GOON... Voor diegenen die nog niet weten wat dit inhoudt: Het is de goedkoopste wijn die er bestaat. 5 euro voor 5 liter:) en dit allemaal in een plastic pak:P Als je het niet mixt met sprite kun je er behoorlijke hoofdpijn aan overhouden en best n beetje dronken van worden. Dit gebeurt dan ook bij Melvin. We komen eerst 2 bars niet in, omdat hij te dronken lijkt (als je dronken lijkt of bent kom je gewoon niet binnen) en in de 3e bar zijn we Melvin al snel kwijt. Ook Julien is opeens verdwenen. Na 2,5 uur lopen Julia en ik naar t hostel en komt Julien ons met een grijns vertellen dattie Melvin gevonden heeft, maar heeft laten liggen:P Haha, heb dus maar bedacht om hele stuk terug te lopen omdat hij niet meer op zn benen kan staan. En zo sleepte ik Melvin met zn arm over m'n schouders mee naar het hostel. Het is misschien stom, maar je bent hier alleen en er hoeft eigelijk niemand op je te letten of je mee te nemen als je ergens dronken op straat ligt(en daar ook niet meer weg wil:P). Ik vind het ook fijn als iemand me helpt met stomme dingen, dus hem laten liggen was voor mij geen optie. Misschien ook wel omdat ik alleen nuchter was(goh hoe verstandig:P).

We zetten de andere dagen onze koers richting de hogere golven. Weer een paar uurtjes surfen met Julia en Julien. Na een half uurtje zie ik ze niet meer, blijf surfen en na 2 uur vraagt Julien me verbaasd of ik al die tijd hebt gesurfd? Euhm ja? Zij lagen al n uurtje op t strand te bakken. Maar goed... oefening baart kunst en dus gaan mijn bochtjes steeds beter. Op het moment dat ik op m'n surfplank sta en naar links stuur en met de golf mee naar links ga vind ik het een mooi moment om te stoppen voor de komende dagen? Weken? Beste surf tot nu toe en je moet op het hoogtepunt stoppen zeggen ze he;) WAAH!:P Nou ja, ik ben in ieder geval helemaal gek geworden op surfen, dus ik heb zo'n vaag vermoeden dat er nog wel een board gehuurd gaat worden aan de East Coast:D

Byron Bay is echt een geweldige plaats. Er hangt een heerlijke strandsfeer, de mensen zijn beetje layed back en erg aardig. Zeer relaxed allemaal. Maar ik heb gehoord over Nimbin. De hippietown! Ik kom aan in m'n hostel(??) waar ik voor 1 nacht slaap. Een Japanner die maar steeds wat gek blijft lachen probeert me alles uit te leggen. Versta er de helft maar van, maar blijven lachen he:P Dit is geen hostel wat ik gewend ben. Ik dacht dat ik bij Aarts paleis al alles gehad had, maar dit komt aardig in de buurt:P Er zijn wat hutjes en die zijn open naar buiten en er staan wat bedden in. Drinken en muffins kan ik gewoon pakken, maar of ik wel geld in het bakje wil doen dat erbij staat. Ze vertrouwen er gewoon op dat iedereen t doet. Geweldig!:D Ik verken Nimbin, dat bestaat uit een straat vol kleuren, hippies met hippie-kleren aan(Logisch:P) die allemaal zo stoned zijn. Ik bekijk alle winkeltjes, luister naar de typische muziek die wordt gespeeld door muzikanten op straat en bekijk al die hippies eens goed. Heel apart allemaal, want zoiets heb je bij ons helemaal niet meer. Hoewel veel mensen met een grote bocht om een paar van die gekke hippies heen lopen stap ik op iemand af die paddestoelen aan het verkopen is(drugs zijn hier illegaal). COOKIE COOKIE?? nee dankje, ik hoef geen cookie (met drugs), maar wil t wel even zien. En zo kom ik aan de praat met die hippie. Er zitten nog 2 oudjes bij waarvan eentje tien minuten tegen een stoel aan staat te praten. Een andere hippie komt zeggen: I'm free, I'm free. Ja leuk voor jou. 5 minuten later komtie weer: I'm free, I'm free. Dat zei je 5 minuten geleden ook al. Ohw really? But I'm still free. Haha! Jongens van 17 en 19 komen erbij zitten en ik praat 2 uur lang over hun leven als drugsdealers hier op straat. Ze moeten oppassen voor de politie, maar drugs en de toeristen is hun werk en ze zijn tevreden met hun leven. Dat terwijl ze geen ouders meer hebben. Hun familie is nu hier in Nimbin. Heel interessant om eens te horen hoe hun leven eruit ziet.
De nacht in het hostel blijkt ook nog niet zo slecht te zijn... De volgende dag nog naar de kaarsenfabriek en naar de solar fabriek. Ze zijn in Australia ontzettend bezig om zonneenergie te promoten. Woehoe. Al bij al een zeer aparte ervaring, dat Nimbin.

En ik maar denken dat er alleen nog maar Hippies met Carnaval rond liepen...




ps. Foto's tm Nieuw Zeeland zijn upgeload op: www.felicehofman.mijnalbums.nl