Hoe overleef ik...?
Door: Felice
Blijf op de hoogte en volg Felice
09 April 2009 | Australië, Brisbane
Het was mijn 2e weekend in de bar en ik was redelijk gestresst, omdat ik boven moest werken waar de muziek altijd keihard staat op zaterdag. Felice nu hoor je alles te weten! Dat had ik in m'n hoofd gezet. Niet echt een brilliant idee! Dat zorgde dan ook af en toe voor een beetje gestuntel. Gelukkig was het niet al te druk, raar want er zou iemand optreden. 'Goh, die komt me toch wel redelijk bekend voor'. Laat ik me door een Australier vertellen dat zij in de finale van de Nederlandse Idols heeft gestaan. Hoezo dat komt lekker snugger over als je eerst hebt gezegd dat je uit Nederland komt?
Het 3e weekend werkte ik weer in de bar. Collega Bianca riep me eerst bij haar: 'Felice, dit gaat niet leuk worden. Alleen maar aboriginals en die gaan erg grof tegen je zijn(zo zijn ze nu eenmaal), dus doe gewoon je werk en dat is prima'. Nou lekker dan! Daar staan dan opeens 3 rijen met aboriginals voor je neus(carnaval is er niks bij;)) IK BEN EERST! ER ZIT EEN LIMOEN TEVEEL IN M'N GLAS! JE HEBT TE WEINIG ALCHOHOL BIJ DE COLA GEDAAN! IK WIL TOCH IETS ANDERS! HOEVEEL KOST DAT, EN DAT, EN DAT? Believe me, dat was echt een hoop ellende als je al jaren in een bar werkt... geloof me dan ook als ik zeg dat ik niet wist wat me overkwam! We kregen onze bar niet opgeruimd, de dopjes lagen overal, de security heeft meegeholpen met glazen ophalen, omdat die aboriginals zoveel drinken dat we gewoon geen tijd hadden om iets anders te doen dan drank te serveren. Ik kweet niet wat ik deed, maar ik deed het gewoon! Ik pakte de fles die ik moest hebben zonder hoeven na te denken welke t ook alweer was, ik wist opeens de prijzen uit m'n hoofd en ik vloog achter die bar met weet ik hoeveel glazen in m'n hand. Plotseling stond er 'n Australier voor m'n neus die onze manager kende. Hij bestelde iets en zette het voor mijn neus weer neer. 'Felice jij gaat NU dit opdrinken en even rustig doen! En onthoudt goed, je bent een ontzettend goede barkeeper, zeker als je dit geregeld krijgt na 3 weken. Owhja, en het wisselgeld is voor jou'. Zo stond ik hem gapend aan te staren met $7,- in m'n hand. Woh, wat overkomt mij hier allemaal hey!? Na een slok, weer snel door omdat ik kwade mensen voor me had staan die toch echt 10 sec langer op alcohol moesten wachten;) Op het moment dat iemand dronken lijkt mag je 'm alleen maar water geven. Dat gebeurde dan ook. Meneer aboriginal was redelijk gepikeerd toen ik hem water voor z'n neus zette. 'En waarom krijg ik geen bier'? 'Waarom? Vraag dat de security maar, als je dat blijft vragen, zullen zij je met plezier ook nog buiten zetten'. Moest niet ook nog zo'n gillende zatlap aan m'n kop hebben zeuren. En zo kwamen we op het eind 2 uur lang aan het opruimen, wat normaal n half uurtje duurt.
Shaun de avondmanager had de grootste lol; Felice how was your night? DON'T ASK ME NOW:P
Zelfs Bianca was onder de indruk van m'n barkunsten(zeldzaam) en volgens Paddy was ik AWESOME! (en ik stond als een dode hagedis maar wat dankjewel te zeggen)
Die nacht liep ik om 5 uur 's nachts naar huis, als een zombie, blij met de complimenten en stomverbaasd over mezelf, hoe ik het in hemelsnaam geregeld had gekregen die avond (waarschijnlijk omdat ik gewoon de tijd niet had om ergens over na te denken) Ik had die dag 16 uur gewerkt in 24 uur. Ik was redelijk vermoeid;)
En zo werd t die zaterdag daarna ook weer een uurtje of 5 's nachts. Mijn laatste paar dagen moest ik opeens in het restaurant-gedeelte werken. Euhm Bec, je weet dat ik nog nooit in een restaurant gewerkt heb? Het kan zijn dat er een paar borden gaan sneuvelen, maar tuurlijk, why not? Nja, gelukkig zijn alle borden heel gebleven en heb ik ontzettend veel plezier gehad als barkeeper. Met een grote ervaring rijker aan kennis van sterke drank, bieren en dronken mensen afscheid genomen van de bar. Benieuwd waar dit allemaal nog eens goed voor is;)
En door gewoon leuk te blijven lachen en vooral ja en amen te zeggen overleef je wat gillende aboriginals ook wel weer...
Door de week stond ik buiten met mijn flyertjes. Felice, of je misschien een bikini topje aan wil, kijken of we zo meer jongens binnen krijgen. Dat was DE vraag bij Beaches met de achterliggende gedachten--> Beaches, Beach, STRAND, bikini, zonnig etc. etc. Uiteraard moest het er gewoon fleurig uitzien, alleen als ik wilde en niet als het regende of ik het koud had. Met een verbaasde kop, besloot ik dat ik het wel een grappige uitdaging vond. Dus ik ging deze uitdaging als propper in Brisbane aan. En of het werkte! Die dag heb ik de meeste mensen ooit bij Beaches met een flyer binnen weten te halen. 3 hoera's en een vreugdedansje waren het resultaat van mijn collega's! Ik was ondertussen een onderzoek gestart, om mezelf zo een beetje bezig te houden onder het flyeren voor de deur bij Beaches. Hoe reageren mannen als je een bikinitopje aan hebt met gewoon een broek? en hoe reageren mannen als je op het strand alleen maar een bikini aanhebt?
Opeens kreeg ik jongens aan het blozen op het moment dat Leanne vroeg wat ze van de nieuwe outfit van de flyergirl vonden. 'Houden zo', was het antwoord en werd eerst gemiddeld 1 keer gevraagd of m'n telefoonnummers op de flyers stond, werd het nu gemiddeld 3 keer per dag gevraagd. Mijn nieuwste tactiek om mensen binnen te krijgen was dan: Als je binnen een tour boekt zal ik erover nadenken(NOT!) En hoe denk ik nou over al die sjieke praatjes van mannen? Nou, ik vind het maar dom!:S Als je een hele bikini op het strand aan hebt wordt er niks gezegd en heb je nog meer aan en ben je gewoon aan het flyeren krijg je opeens allemaal mooie reacties. Ja waarom dan opeens wel he, he, he?! @#%&*!(#)%! Dus uit mijn onderzoek is gebleken dat het mannelijk brein maar vreemd werkt. Niet logisch, maar wel complimenteus als het ze er zin in hebben. Sorry beste mannelijk lezers, dat ik jullie moet confronteren met dit feit. Snap dat het misschien moeilijk zal zijn, maar het is de keiharde waarheid(kan er ook niets aan doen, het zijn de resultaten;))
Ook in mijn T-shirt dragende tijd(dat het meeste het geval was) heb ik een mega leuke tijd gehad bij Beaches! Veel lol gehad met leuke collega's, sjieke baas van Beaches die n keer op bezoek kwam en helemaal fan van me was, omdat ik de meeste mensen ooit binnen haalde met m'n flyers, zoveel mensen gesproken van over de hele wereld en grappig om te zien dat je met een mooi praatje mensen kunt ompraten om toch naar binnen te gaan.
We zijn zelfs een keer op kosten van Beaches gaan eten en drinken in een bar. Samen met Leanne, Patrick, Vickie en Kat een mooie avond gehad, die we volgende week nog een keer gaan overdoen, voor mijn afscheid(en de baas betaalt maar;)Backpackers love that!:D)
Zelfs met de buren van Beaches de tijd van m'n leven gehad. De man van de broodjeszaak was elke dag in voor een praatje en gaf me wat gratis koffie, de oude man van de schoenmakerij kwam vaak naar buiten gestrompeld om te overleggen of het een drukke of rustige dag was, het meisje van de trommelzaak maakte een paar keer in de week wat rek- en strek-oefeningen als we niks te doen hadden, zo vroeg de vuilnisman steeds opnieuw of ik het naar m'n zin had, de bekende bouwvakkers vroegen elke dag weer; Hey good-one, how are you today?, de postbode gaf me steeds opnieuw een aardige glimlach en de zakenmensen liepen straal voorbij met alweer een broodje en koffie in hun handen(euhm ja?) De mensen zijn hier zo ontzettend aardig! Ze zeggen elkaar altijd goededag, vragen hoe t met je gaat, gebruiken woorden als darling, good-one, sunshine. Klinkt allemaal wat vriendelijker dan in NL.
Nu m'n laatste dag gehad bij Beaches... Blij dat ik klaar ben na 5 weken flyers uitdelen, maar toch ga ik hier weg met een dubbel gevoel. Ik vind het erg jammer om van zo'n leuke collega's afscheid te nemen en ze waarschijnlijk niet meer te zien, want ja heb hier n geweldige tijd gehad! En weet nu in ieder geval ook hoe ik het mannelijk geslacht op straat overleef: braaf dankjewel zeggen, ze zo naar binnen praten en overhalen een tour te boeken, om uiteindelijk blije collega's voor me te hebben springen.
Op het moment dat ik niet werkte kon het opeens gebeuren dat er 2 jongens op de deur bonkten met de mededeling dat ik eens uit m'n bed moet komen, want de zon scheen(euhm ja, heb nu pas 4 uur geslapen na m'n 16 uur werk:() Het waren 2 vrienden van Julia(waarmee ik al 5 weken n kamer deelde), die vonden dat ik ook maar mee moest, terwijl ik ze niet kende:P We stapten de auto in en werden richting Sunshine Coast gereden waar we een heerlijk dagje strand hadden met 2 Duitse meiden, een Australier, een Engelsman en een Nederlands meiske, genaamd; mij!:D En zelfs WWOOFEN in december kan nog bekenden in Brissie opleveren. De zoon van de familie waar ik toen geslapen heb woont al een paar jaar in Brissie en vond het leuk om mij te trakteren op pannenkoeken en daarna een rondleiding door de stad te geven(goh Felice dacht dat ze iets gezien had van de stad na 6 weken... Grote schaamte was het resultaat;)).
Ik heb hier ook heel droevig op mijn kamertje gezeten op het moment dat het Cabaret was op het Stella Maris, dat ik de 1e keer niet mee deed en 't zelfs niet kon zien. Meneer Kerstges vond dat ik nog iets tegoed van hem had, omdat ik ooit voor een filmpje voor het Cabaret vrijwillig in de IJSKOUDE(!) Geul ben gesprongen toen hij dat vroeg. Hij is daarom zo aardig geweest om voor mij het Cabaret op internet te zetten. Super blij mee, want heb nu het hele Cabaret vanuit Australia kunnen zien! Met een grote lach gekeken en wow wat was ik trots op mijn vriendinnen en zus toen ik ze zag!(en ja ja, dan mis ze je wel fftjes:)) Mijn grote dank nog voor de mooie beelden:D
Dus tja...Hoe overleef ik zeer spontane uitjes? Je vermoeidheid verbergen en gewoon gezellig meedoen:D
Brisbane voelt ondertussen als thuis. In het hostel ken ik ondertussen de mensen die ook lange tijd hier verblijven en we eten geregeld samen. De straten zijn bekend, mensen die ik elke dag zie zijn bekend, mijn ritme is bekend en ik vind het heerlijk hier! De stad is niet zo toeristisch, maar heeft zeker z'n charmes en ik vind het een geweldige stad om te wonen en te werken, want ondertussen woon ik hier nu alweer bijna 7 weken(tijd vliegt hey, als je zoveel werkt;))
Ik werkte bijna 7 dagen in de week. Dus mijn dag bestond voornamelijk uit; werken, eten, slapen... Maar toch...zo kwamen er wat onverwachte uitjes tussendoor en zie ik ook Rob elke week. Het is goed om met iemand te praten over alle mooie dingen die we al geleerd hebben van Australia, over de moeilijke dingen in het leven, over de lieve vrienden en familie thuis(ja jullie dachten zeker dat ik het nooit over jullie heb he, nou wel hoor, alleen maar goeds uiteraard, no worries;)) en om weer een paar mooie biertjes met liveband op de achtergrond te drinken;)
En okey, mijn stoere ik bezwijkt nu even... ook ik had het even een dagje minder(goh je kan het je bijna niet meer voorstellen dat het nog bestaat:P). Doordat ik steeds werkte door de week bij Beaches en in het weekend in de bar veranderde mijn ritme constant, werkte misschien n beetje te veel uren en kwam ik niet meer veel aan slaap toe. Later kwam ik er weer eens achter dat ik misschien iets te veel gedaan had en dat ik misschien een heel klein beetje oververmoeid was. Een zeer vermoeide Felice was het resultaat en dus was mijn kussentje die week zo blij om me wat meer te zien. Nu ben ik weer springlevend hoor en entertain ik iedereen weer in het hostel met mijn o zo wakkere ogen:O Nja wakkere ogen... Na een paar dagen had ik een flinke kou te pakken voelde ik me redelijk beroerd. Julia, het andere meisje in mijn kamer was ondertussen ook ziek en zo lagen wij heerlijk met z'n 2en ziek in bed. James en Alex die ons al hadden ontvoerd naar de Sunshine Coast kwamen ons ditmaal vermaken met flessen wijn en een gitaar. Wijn leek me niet verstandig(wist niet dat dit woord bestond in mijn vocabulaire), maar wat liedjes meezingen met de gitaar kan altijd. En zo werd in onze ziekenkamer met 2 Europese meiden in bed toch nog wat vrolijkheid gebracht. Ben ondertussen weer onder de levenden, dus fruitmanden etc. etc. hoeven niet meer opgestuurd te worden.
Je vraagt je af hoe ik mijn leven overleef in Brisbane? SLAPEND! Niezend, zakdoeksnuivend en genietend van mijn mooie leven hier in Brissie...:D
En jawel jawel dames en heren... Het Koreanen-verhaal riep veel reacties op, dus wordt vervolgd...
Mister Korea, die het leuk vond om mij te bekijken maakte hier zijn dagelijkse bezigheid van. Hij zat de HELE dag op zijn bed, zei amper wat en bekeek me 's nachts in de spiegel en zelfs smorgens toen ik wakker werd vond hij het wel grappig om me aan te staren. Het werd woensdag en hij zou naar Sydney vliegen. Conclusie: Felice zo blij dat die griezel weg was! Tot het moment dat ik die middag thuis kwam en een halve hartaanval kreeg toen ik m nog steeds op z'n bed zag zitten. Euhm, ik dacht dat jij weg zou gaan? Had ching-chang-chong het verzet naar de dag erna en had hij toch nog langer willen blijven. Euhm why? Omdat ik zo beautiful was... Nou... dat was het woord dat de emmer deed overlopen. Mijn woorden: STOP IT! STOP SAYING THAT & STOP WATCHING ME!!! Dat begreep hij toch wel;) Even gecontroleerd bij de receptie of hij echt zou vertrekken, de man bij de receptie wilde al naar boven stormen, maar ik zei dat hij de boodschap nu waarschijnlijk begrepen had... En ja hoor, de dag erna had hij zijn bed verruild voor... jawel... 2 andere Koreanen. Beetje vreemd als er maar 3 bedden staan en Julia en ik sliepen er al. Een Koreaan teveel op onze kamer dus. Maar dit mocht de pret niet drukken voor 'Koreaan teveel'. Op het moment dat ik aan het werken was vond hij dat mijn bed zijn bed was geworden(dat mijn spullen overal lagen dat was niet belangrijk) en ging hij languit in MIJN bed liggen. Julia had hem pas 10 keer gezegd, dat ik helemaal niet ging uitchecken en nog altijd hier sliep en dat hij dus naar de receptie moest, omdat er iets fout was gegaan. 'Koreaan teveel' wilde dit niet snappen en vroeg maar steeds of ik al weg was. Toen heeft Julia voor mij ingegrepen: OF JIJ GAAT NU NAAR DE RECEPTIE! OF IK DOE T? En zo vond ik die nacht toen ik thuis kwam gelukkig geen snurkende Koreaan in m'n bed(sow zeg, wat had ik het uitgeschreeuwd als het wel zo was geweest;))
Onze kamer was allergisch voor mannen! Als er een meisje bij ons op de kamer sliep was het okey, was het een jongen, dan gebeurde er altijd wel weer wat. De laatste keer hebben we nog een Schot verwenst die o zo fijn het licht om 3 uur snachts aanknipte,omdat hij toch maar besloten had uit te gaan en zich eerst uitgebreid moest omkleden! Julia was toen zo aardig om het licht voor hem aan te doen, toen zij de nacht daarna thuis kwam en hij lag te slapen(PAK AAN SCHURK!) Julia was 29, maar wij met z'n 2en waren een geweldig team! Een erg gezellige tijd in onze kamer gehad, vol met rare mannen, nachtelijke gesprekken, over de gangen sluipend op zoek naar de cute boy die ze gespot had en samen zakdoeksnuitend in bed! Ze is nu weg en nu zal ik alleen op oorlogspad moeten gaan als er weer een of andere mafkees in mijn kamer komt slapen...!!! Hoe overleef ik nou al die Koreanen? Julia in actie zetten of zelf een poging doen heeeeeel boos te kijken(en ja, ook mij lukt dat als ik hard m'n best doe)
De paniek sloeg afgelopen week toe... Aaaahhh!!! Er komen 2 bekende gezichten richting Brisbane en ik heb nog amper wat van de stad gezien(behalve de straat waar ik werk). Ik ging op onderzoek uit en belandde zo met mijn vergrootglas in de Botaniq Gardens. Daar was op dat moment een huwelijk gaande. Ik werd er helemaal romantisch van en heb dus de hele bruiloft gezien. Het was net als in de films; bruidegom, bruid, 5 bruidsmeisjes aan de ene kant, 5 bruidsjonkers aan de andere kant, mensen op plastic stoeltjes, een vrouw die wat gitaar speelt en uitzicht op de vijver. Een kusje, ringen, tekenen en later de familiefoto. Alles van A tot Z gezien. Super om zomaar op een soort van filmset te belanden en eens te zien hoe anders het gaat dan in NL. Maar goed, ff to the point, bekende gezichten zijn nu een aanvalsplan aan het bedenken om Brissie te veroveren... en dat zijn... Chris en Cyphre! Jaaa... jullie lezen het goed, de 2 nichtjes zijn samen in Aussie! In januari kreeg ik een berichtje van Sief; hey ik kom je opzoeken. Dat leverde een duffe kop van mij op; huh snap t niet, maar Cyphre miste me gewoon zoooo erg dat ze wel naar me toe moest komen. En dat gaat morgen allemaal gebeuren:D!! Zet al weken kruisjes op de muur, want heb Chris al 3 maanden niet gezien en Sief al 5 maanden niet meer... Heb er zoooo ontzettend veel zin in om hun morgen om de nek te vliegen en weer samen te zijn in Aussie! Eindelijk:D
Had het niet verwacht een maand geleden maar met gewoon m'n eigen dingen doen, kruisjes op de muur zetten en ze stalken met mails en telefoontje heb ik ook het wachten op hen overleefd, want t is nog maar 1 nachtje slapen!
Hoe dit verhaal verder gaat... ziet u binnenkort. Zelfde site, zelfde auteur;)
ps. Voor alle filmpjes op deze site. Klik op video's aan de linkerbalk.
-
09 April 2009 - 09:49
Mariètte:
Hallo Felice,
Wat een gezellig lang verhaal. Felice kan dus onder alle omstandigheden overleven, dat heb je bewezen. Heerlijk geniet van je bezoek.
De zon schijnt hier gelukkig weer. We waren hier echt aan toe.
Groetjes,
Mariètte -
09 April 2009 - 12:23
Lily:
Felice wat een bericht nu geen tijd genoeg om alles te lezen dat komt straks of morgen.De foto's vindt ik altijd het spannens om te kijken en die vindt ik nu ook qweer ontsettend leuk. Wens je nog veel sukses en een mooie Paasen doe maar weer vlug een bericht vindt het zo spannend wat je allemaal mee maakt. Groetjes van ons allan uit ULESTRATEN Doeiii Lily. -
09 April 2009 - 18:03
Maud Dupont:
Hoi felice, wederom een smeuig verhaal. ik zie het helemaal voor me.
Je kunt er een mooi bijbaantje van maken. Je kent nu alle drankjes.
En wat die mannen betreft, die geloven toch alles. Dus eerst laten boeken en dan misschien je nummer geven is een goede actie!
Liefs Maud. -
09 April 2009 - 20:04
Anne:
Wederom een wow-moment na het lezen van je bericht!
Nu een tijd van genieten en niet meer hard werken samen met Chris en Sief;
geniet ervan!
3 dikke kussen -
10 April 2009 - 09:47
Audrey:
Heej meissie,
Je hebt het goed gedaan. Echt top!! En ben benieuwd wat je volgende avonturen zijn.. :)
liefs Audrey -
11 April 2009 - 08:56
Jill:
Lieve Fe,
Weer een geweldig leuk verhaal! Nu eventjes lekker wat rustiger aan (minder werken)! Veel plezier met Cyphre & Chris!
Liefs -
12 April 2009 - 11:06
Sabine:
hee fleece,
Dat je alles van drank afweet wist ik allang, en dat je gewoon door stoomt als een stoomboot wist ik ook allang, gewoon op de automatische piloot, op een gegeven moment weten ze toch niet meer wat ze drinken...(spreek uit ervaring..ahum..ha ha.)
Nu heb je weer dollars om verder te reizen en te genieten van dat mooie Aussieland. Veel plezier met Chris en Cyphre, doe ze maar de groetjes.
Have fun.
Ciao sabine -
12 April 2009 - 12:50
Anouk:
heyy fe'tje!
Leuk verhaal weer ;) Goed bezig hoor!!
Veel plezier met Chris en Cyphre, dat zal wel hartstikke gezellig worden:D of hartstikke gezellig zijn inmiddels, want op cyphres blog te lezen waren jullie al wat eerder herenigd dan dat jij gedacht had he :P dat hebben ze leuk gedaan!
Kusje!! -
12 April 2009 - 16:30
Simone Mensink:
Hey Flies!
Echt geweldig om al die verhalen van jou te lezen!
Wat maak jij toch veel mee!
Geniet ervan!!
Liefs,
Simone -
15 April 2009 - 09:44
Silvia:
Hey Flies,
nadat ik eindelijk alles heb bijgelezen kan ik weer wat terug sturen:).. klinkt echt goed daar (en vooral die bar, als ik in de buurt was kwam ik me dr eentje drinken, maarja een beetje te ver te voet).. Ik vind het echt wel fijn om te zien dat het goed met je gaat, je red je prima zo alleen.. nou felice ik ga ook maar weer eens werken(ben alweer te laat) en amuseer je met Cyphre en Chris! en nog heel veel plezier..
x sil -
15 April 2009 - 20:34
Miriam Bruls:
Hey Felice,
Wat een leuk verhaal heb je weer verteld. Geweldig. Leuk wat je meemaakt zeker met de mannen ze zien een bovenstuk van een bikini en tekenen bij wijze van spreke alles wat je maar wil (wie is er nou blond. Als je terugkomt naar Nederland kun je zó aan de slag als barkeeper.
Veel plezier met Chris en Cyphre.
Groetjes en hou je taai.
Miriam -
17 April 2009 - 08:31
Wilma:
felice,meid wat kun jij trots op jezelf zijn en wat een belevenissen! sjiek! VEEL PLEZIER MET CYPHRE! Hoi wilma -
19 April 2009 - 11:24
Jolanda:
Hey Felice,
Wat een geweldige verhalen!!!!
Volgens mij heb je echt the time of your life!!!
Enjoy the rest of your stay meissie!!!
Dikke poen oet Mestreech
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley